Homoseksualiteit is van oudsher, het is van ons en het is in ons allen. Het is geen nieuw verschijnsel. Homoseksualiteit bestaat al eeuwen, zolang dat de mens bestaat. Maar gezien het taboe dat nog steeds heerst bij veel mensen over homoseksualiteit, lijkt het alsof we ons niet goed ontwikkeld hebben. Ik vergelijk de mens vaak met een motor, die wel draait, maar telkens weer vastloopt.
Wij zijn allemaal mensen, gemaakt, geschapen, ontstaan, uit dezelfde materie. Zelf ben ik als kind voor het eerst in aanraking gekomen met homoseksualiteit. In mijn geboortedorp Tétouan in het Noorden van Marokko aan de prachtige blauwe Middellandse zee. In eerste instantie was het een negatieve aanraking. Ik hoorde namelijk dat jongens en ook volwassenen elkaar ‘zamel’ noemden en al snel begreep ik dat dit Marokkaanse woord ‘zamel’ een scheldwoord was en homo betekende. ‘Homo’ is helaas ook hier in Amsterdam, in Nederland en ik geloof wel over de gehele wereld een scheldwoord. ‘Homo’ gebruikt men om elkaar te laten weten dat men boos is en ook om elkaar te vernederen.
Naarmate ik ouder werd, kwam ik in aanraking met homoseksuelen. Wij gingen met elkaar om als goede vrienden. Het gaf mij ook de gelegenheid om terug te gaan naar mijn jeugdervaringen en daarover met elkaar van gedachten te wisselen. Ik besefte toen, dat de negativiteit rondom homoseksualiteit eigenlijk, daar komt het in principe op neer, met de paplepel was ingegeven. Het is iets sociaal-cultureels. Niet alleen in Marokko, maar ook hier in het ‘moderne’ Nederland. Zo is homoseksualiteit bijvoorbeeld op lagere en middelbare scholen nog steeds een taboe. Mensen ervaren het, althans zo interpreteer ik dat, als iets negatiefs, of zoals een ‘handicap’, terwijl het niet negatief is en al helemaal geen handicap.
Homoseksualiteit is gewoon.
Ik groeide dus op met het woordje ‘zamel’, maar thuis werd dit niet zo gebruikt. Daarnaast kreeg homoseksualiteit een negatieve lading doordat vaak pedofielen homoseksueel waren, althans ik heb dit zo ervaren. Nu weet ik dat pedofilie niet per definitie met homoseksualiteit te maken hoeft te hebben. Maar niet iedereen is daarvan overtuigd. Mensen zitten vol met verhalen, overgeleverd uit vroegere tijden en zelfs uit de Bijbelse tijden.
Ik herinner me nog de vele avonden dat mijn vrienden en ik met elkaar spraken over wie wij waren en wat ons bewoog. Het komt er toch gewoon op neer dat je een mens bent en dat je iets voelt voor een ander mens. Dat is het hele verhaal, in een notendop. Maar nee, mensen zitten opgescheept met een negatief idee over homoseksualiteit en dat krijg je er maar met moeite uit. Daarmee maken mensen elkaar onderling het leven zuur. Ik ken heel veel homoseksuele mensen die uit verschillende windrichtingen van over de hele wereld aangereisd zijn naar Nederland, en velen zijn vrienden geworden. Maar ook niet iedereen. Dus nee, ik vind niet iedere homo even leuk, net zoals ik niet elke hetero bij mij thuis op de bank zou willen hebben ... ach een beetje humor mag wel toch?
Thema van deze avond is: Seksuele diversiteit en religies. En wat zeggen religies over homoseksualiteit? Volgens mij zeggen ze er niet veel over en er is volgens mij geen religie die homoseksualiteit echt verbiedt. Religie promoot ook geen homoseksualiteit, net zo min als dat religie zegt dat vrouwen of mannen beter zijn, invaliden etc. Nee, daar gaat het bij religie helemaal niet om. Bij religie gaat het in eerste instantie om de reis naar binnen. Ga in jezelf. Kijk en luister naar wie je bent. Wij moeten een gelijkwaardigheid creëren onder mensen, respect, dat is wat telt. Religie verbiedt gewoon nooit. Toch wordt er vaak gedacht dat er vanuit de Islam geen ruimte is voor homoseksualiteit. Althans, dat hoor je vaak. Dit berust echter op onwetendheid. Het heeft in wezen meer met cultuur te maken dan met religie. Islam is ruimdenkend, maar de mens is niet ruimdenkend. Een vrouw, een man, je wordt geboren zoals je bent. Dat heb je gewoon te accepteren en boven alles te respecteren. Dat is mijn eigen identiteit? Wat wil je met mij doen dan? Ben ik minderwaardig?
Het homoseksuele leven mag gerespecteerd worden. De moslims kunnen weten en mogen dieper gaan nadenken over deze vorm van leven. Daarom hebben wij hier vanavond ook deze bijeenkomst georganiseerd. In de heilige maand, de Ramadan, is het juist van belang om mensen te laten nadenken over het leven en ook over dit thema. Je mag niet zomaar oordelen over een ander en deze tijd van het jaar, moet je open zijn. Stel je maakt deel uit van een gezin waarin een zoon of een dochter homoseksueel is, dan moet je dat als ouders en als broers en zussen respecteren. Wij moeten open naar elkaar toe zijn. Het is in wezen jouw eigen bloed. Ik hoor mensen vaak het woordje ‘eer’ gebruiken, in relatie tot homoseksualiteit. “De familie eer gaat eraan, als ik homoseksualiteit toelaat in mijn gezin.???
Ik vraag dan altijd. Wat voor eer is het, om je gezin uit elkaar te laten vallen? Wat voor eer is het als de gezinsleden elkaar nooit meer zien en haat de plaats heeft ingenomen van liefde? Wat voor eer is dat? Ik zou het niet weten! Jullie? Het verliezen van eer, dames en heren, in relatie tot homoseksualiteit is een voorbeeld van pure onwetendheid. Het is een woord om zich als het ware achter te verschuilen, om de onwetendheid te verbergen, terwijl de mensen zelf niet eens weten dat ze onwetend zijn! Ze denken dat ze weten. Ze hebben ooit in hun jeugd het homoscheldwoord gehoord, ze komen in aanraking met ‘onwetende’ geestelijken, die uit angst voor secularisatie misschien wel negatieve dingen roepen over homoseksualiteit, en voilá, ze denken dat ze het weten! Zo gaan die dingen in het leven! Ook hier in Nederland toch? Dit noemt men ontwikkeling ... maar het is niets anders, dan stilstaan in de tijd, met een idee van ooit eens gehoord, en nooit meer verder onderzocht!
Dames en heren, we mogen het taboe jegens homoseksuelen loslaten en waarom zou je een zware last dragen als het niet nodig is? Leer de homoseksuele mens kennen, ik bedoel, hoe kun je weten wat het is, als je hem of haar afwijst? Wacht niet op een ander, die denkt voor jou. Leer jezelf en de ander kennen ... dat is de reis van ons leven, daarom zijn we hier ... om onszelf en de anderen te leren ontdekken, te leren kennen, te respecteren en soms gebeurt er dan op een dag, zoals deze, ergens in de stad en hier, een klein wonder dat vriendschap heet.
Assadaaka, dames en heren, voor elk mens.
In sh’allah
Ik dank u.
Tekst: Ahmed El Mesri en Tess Jungblut
Photo Tess
