Deze speciale gecombineerde bijeenkomst van Buurt-Iftar en viering Internationale Vrouwendag had een heel divers gezelschap op de been gebracht, ook uit andere stadsdelen en zelfs andere gemeenten. Er was een volle zaal, velen hadden feestkleding aan vanwege het bijzondere karakter van de bijeenkomst.
Voorzitter van Assadaaka Ahmed El Mesri opende met dat de woorden ‘Iftar’ en ‘samen’ gecombineerd heel betekenisvol waren. En vroeg ons ook stil te staan bij de strijd die vrouwen hebben moeten leveren en de kracht die zij hebben moeten tonen.
Het ging om bezinning, solidariteit, verbondenheid en samen delen. En samen stilstaan bij de ongelijke positie van vrouwen, en dat gelijke rechten solidariteit van ons allemaal vereiste. In deze tijd van (politieke) tegenstellingen en polarisatie riep Assadaaka bovendien op tot verbinding. En die kracht vast te houden, ook morgen en overmorgen. Ahmed bedankte het publiek en wenste alvast een smakelijk eten.
Spreekster Khadija memoreerde dat je in Marokko vroeger als vrouw helemaal niets mocht, bijvoorbeeld ook geen broek mocht dragen. En vooral memoreerde zij Theresa Malkiel, een Joods-Russische vrouw die ooit naar Amerika vluchtte en in een fabriek ging werken. Zij was de grote inspirator die al in 1909 de eerste Nationale Vrouwendag organiseerde en opriep tot stemrecht, rechten voor vrouwelijke arbeiders en streed tegen de onderdrukking van vrouwen. Die strijddag groeide uit tot Internationale Vrouwendag.
Khadija gaf vrouwen tot slot haar eigen belangrijke les door: dat je zelf voor je rechten moet vechten, niemand komt naar je toe om je ze te brengen!
Ahmed introduceerde een Imam afkomstig uit Marokko. Hij zong zijn gebed, voor velen een belangrijk en plechtig moment.
Daarna kwam Maro met een gebed waarin zij de zegen vroeg voor het eten en ook voor dat wat wij te besteden hebben, dat ook goed terecht zou komen.
Er werd gezamenlijk gegeten, het lekkere eten werd in al zijn verscheidenheid opgediend door vrijwilligers die ervoor zorgden dat niemand iets tekort kwam.
De Imam sloot de maaltijd af met “Dankjulliewel als mensen. Want wie de mensen niet bedankt, bedankt God niet, het gaat om de mensen.” Hij riep op om mekaar te waarderen, en als iemand iets voor je doet, je die persoon daarvoor ook bedankt. Hij wees op de belangrijke pijlers tijdens de ramadan: ‘barmhartigheid’, ‘bijeenkomst’, ‘dankbaarheid’ en ‘verbondenheid’.
Ahmed reikte de Imam in zijn dankwoord vervolgens een oorkonde ter waardering uit.
Daarna was het de beurt aan de cursisten die geslaagd waren als ‘Vertrouwenspersoon Assadaaka’. Ahmed haalde hen één voor één naar voren: Abdulla, Samira, Mehdia, Malika, Zahia, Hafida en Abdel kregen hun certificaat onder luid applaus uitgereikt.
Het publiek werd daarna getrakteerd op muziek door een bekende Syrische gast van Assadaaka, M’hani die op zijn saz verschillende nummers speelde en daarbij zong. Sommige waren bekende liederen die heel wat bezoekers in vervoering brachten.
Mehdia, een gewaardeerd lid van de Assadaka Community, heeft een betoverende traditionele vrouwenmodeshow georganiseerd. Met oog voor stijl en cultuur presenteerde zij een schitterende collectie, waarbij enkele dames met elegantie en trots de prachtige kledingstukken showden. De show was een waar eerbetoon aan traditie en vakmanschap, waarbij elke creatie de schoonheid en diversiteit van traditionele mode weerspiegelde. De harmonie tussen kleuren, stoffen en ontwerpen zorgde voor een sfeervolle en inspirerende ervaring. Het evenement was een groot succes en werd door de aanwezigen met bewondering ontvangen.
Het laatste optreden werd verzorgd door de Iraanse dichter Jahan. Met zijn indringende gedichten in het Nederlands trok hij een klein maar zeer geïnteresseerd publiek. Naast dat hij de zaal fijne Internationale Vrouwendag wenste, sprak hij zijn dankbaarheid uit voor vrouwen omdat zij zoveel verantwoordelijkheid op zich hadden genomen voor de wereld. Wijzend op hun belangrijke maar moeizame strijd gaf hij het publiek de belangrijke essentie van vrijheid mee: “Vrijheid is het recht om te mogen kiezen’.
Na afloop werd er informeel nagepraat en nader kennisgemaakt. Enkele dames showden als toegift bijzondere traditionele kleding ondanks dat het publiek al grotendeels weg was.
Het netwerk van Assadaaka Community had tot slot weer nieuwe verbindingen opgeleverd en was versterkt.
